EUROSPOOR 2011
Donderdag 27-10-2011 is het zover, deelnemen aan Eurospoor. Lang van te voren wisten we dat we gingen meedoen. Voor mij was het de eerste keer optreden met mijn gebogen binnenbocht. Het duurde vrij lang voordat de informatie over Eurospoor er was, maar na de nodige contacten met Ria, wist ik dat mijn binnenbocht aan de rechterkant van mijn rechte module komt te staan. Tijd om de modules van zolder te halen en op te stellen in woonkamer, zodat ik de laatste zaken in orde kan maken. Onder tussen stond de dubbele keerlus in aanbouw ook nog in de woonkamer en het kon dan ook niet uitblijven om toch maar even proef te rijden. Maar goed ook, want zo kwam ik er achter dat de aansluiting toch niet zo vloeiend ging. De instelbare koudkoppelstukjes deden hun werk, maar er zit toch een uiterste aan qua instelmogelijkheid. Daarnaast moest de binnenbocht ook nog wat meer aangekleed worden. Mijn lantaarnpalen waren aangekomen en die wil je er toch ook op hebben. Ik heb snel de palen een kleurtje gegeven en daarna is het puzzelen waar ze het beste staan. Op een gegeven moment moet je de knoop doorhakken en dus boren maar. Jammer genoeg ging dat niet geheel zonder het kappen van een paar bomen, waardoor deze ook opnieuw geplant moesten worden. Nog een paar hekjes plaatsen en het straatbeeld is gelijk veel completer. De bovenleiding moest ook nog doorlopend gemaakt worden. Bij een spoor paste een standaardmaat, de rest moest op maat gemaakt worden. "Gelukkig" kreeg ik daar veel hulp bij van mijn kinderen. Blijft nog het moeilijke punt over om de overgang beter te maken. Na goed kijken blijkt dat de rechte module de boosdoener is, deze blijkt niet helemaal haaks te zijn. Niet denken, maar gelijk doen. Losschroeven dan maar. Helaas was ik vergeten dat ik deze ook verlijmd had, dus dat wordt schuren. Na wat voorbereiding in de woonkamer, met de hand met grof schuurpapier aan de slag. Dit gaar sneller dan je denkt. Snel de verf opzoeken en het geheel netjes maken. Ik heb gelijk het stoomblauw ook maar bijgewerkt als je toch alles hebt opgezocht. En dit allemaal een paar dagen van te voren, maar wel op tijd, op het werkend maken van de straatverlichting na.
Donderdag 's morgens eerst nog werken, snel naar huis om de auto in te laden. Gelukkig is Utrecht niet zo ver dus iets na 14:00 uur was ik er. Borg betalen en dan het terrein op, waar Ria al staat te wachten. Tot mijn verbazing is er de luxe om met de auto door te rijden tot aan der plek waar we staan. Vele handen maken licht werk, dus de auto was zo uitgeladen. Tekeningen zijn er voldoende aanwezig, het opbouwen kan beginnen. Het plaatsen van de brug naar railclub Utrecht bepaalt de rest van de baan. Ondertussen worden de modules op poten gezet, [ op een paar modules na ] en ongeveer op zijn plaats gezet. Het blijkt al snel dat we niet helemaal uitkomen met de tekening, we worden iets te breed. besloten wordt om te beginnen met het stellen en te kijken waar we uitkomen. Het op hoogte stellen gaat niet altijd even makkelijk, zeker bij niet gestandaardiseerde poten, misschien is hier en daar nog wat werk te verrichten. ik zal geen namen noemen, maar belastend bewijs is aanwezig. Naarmate we verder komen wordt het probleem met de baan opgelost. De modules zonder poten worden met extra lijmklemmen opgehangen. Er worden nog wat suggestie gedaan, maar de tekening wordt toch zo veel mogelijk aangehouden. De doorgang wordt iets krapper en de NTC krijgen iets andere plaatsen, maar het blijkt toch nog goed te passen. rest nog om de verlichting te plaatsen. Hiervoor wordt de nieuwe methode gebruikt met een stekkerverbinding boven op, Het snoer kan nu netjes afgeplakt worden en hoeft niet meer uit de staander. De eerste treinen kunnen erop om proef te rijden. Op wat slechte contacten en een niet goed functionerende NTC na kon er gereden worden. Tijd om naar huis te gaan, want er wachten nog een aantal lange dagen.
Vrijdag mijn treinen ingeladen en op weg naar P&R Westraven. Daar aangekomen zijn er grote borden dat de garage zaterdag en zondag dicht is. Voor morgen dus maar een alternatief gaan zoeken. Wachtende op de spitstram, zie ik deze aan de overkant aankomen. Mijn vermoeden dat dit niet klopt wordt al snel bevestigd, de tram waar ik op wacht, komt te vervallen en een kwartier later komt de volgende. Iets later aangekomen, maar nog wel op tijd is er werk aan de winkel. Poetstrein op de baan, kleine kolentrein aangezet, rangeerterrein, inclusief de trein op de bovenleiding gangbaar gemaakt. Ondertussen koffie. het eerste publiek is ondertussen al binnen gedruppeld. Snel nog wat andere treinen op de baan, zodat er ook wat rijdend materiaal te zien is voor het publiek. Tijd ook om mijn omgebouwde 1312 op de baan te zetten. Thuis bij het proefrijden is de motor er mee opgehouden, nu had ik nog een DB 120 met een kapotte kap. Dit onderstel kwam qua lengte goed overeen, alleen de vorm paste niet helemaal. na wat freeswerk klikte de kap er goed op. Enige is dat de 1312 nu een bo bo, [ NS 1400 ?? ] is.geworden, maar het valt bijna niet op. De lok heeft goed gereden, alleen de rijtuigen lieten regelmatig los. Gelukkig had Jaco daar een oplossing voor in de vorm van kleefpasta. Deze heeft de rest van de dagen goed gewerkt. Voor de bezetting van de baan is er een schema opgesteld, zodat de baan in de gaten gehouden kan worden en er snel ingegrepen kan worden bij ontsporingen. Tevens is er een uur vrijgemaakt om rond te kijken. Als iedereen zich aan dit schema houdt dan zal het goed werken.gelukkig waren er ook extra leden aanwezig die de gaten op hebben gevuld. De uitwisseling van treinen trok de nodige aandacht van het publiek en bezorgde het nodige werk voor een goed treinverloop. Gelukkig bracht het station met opstelsporen regelmatig uitkomst om het aanbod te reguleren. Eind van de dag was het weer zaak om te kijken of alle treinen weer thuis zijn gekomen.
Zaterdag op weg naar P&R Vredeburg. daar vandaan met de bus naar busstation Noord CS Utrecht. een wandelingetje naar de jaarbeurs met hier en daar wat treinen spotten op Utrecht CS. Aangekomen bij de jaarbeurs is het wachten, na de pascontrole, tot we de hal in kunnen. Eindelijk kunnen we naar binnen en de baan weer gaan opstarten. Bij de baan aangekomen blijkt er, bij mijn buurman, waterschade te zijn van de module van Ed. Ook is het water doorgedrongen tot de module van Jaco. Het lijkt er op dat door capillaire werking het water omhoog is gekomen. Werk aan de winkel voor Ed. Eerst een groot deel van het water er uit halen en kijken of het gedroogd kan worden. Het treinverkeer heeft geen last van het water, de spoordijk blijkt nog stevig genoeg te zijn, dus kunnen we rustig opstarten. Ondertussen is er een nieuw schema op de koffietafel verschenen, gemaakt door Ton, wat makkelijker te lezen is. De rest van de dag verloopt voorspoedig. Regelmatig wordt er gevraagd hoe de bootjes bij Ed varen, wat nog meer vragen oproept nu het water wat lager staat. tevens is er al nieuws over het volgende evenement. Ria heeft gesproken met Alex, organisator van RAIL in Houten, en geregeld dat we ook in Houten met de railclub Utrecht kunnen staan. Einde van de dag is in zicht en de stalbenen beginnen nu op te spelen. Lekker om nu weer even de benen te kunnen strekken, maar halverwege begint ook de vermoeidheid toe te slaan. Nog even op bus wachten en daarna snel naar huis. Plannen om nog even wat aan de treinen te doen blijft bij plannen.
Zondag alweer de laatste dag. De benen geven aan dat ze nog weinig zin hebben en dus wordt er dicht bij de ingang geparkeerd. In de hal Alex nog tegen het lijf gelopen en nog even een gesprek aangeknoopt. Altijd goed om even contact te leggen. Bij de baan aangekomen lijkt het er op dat Ed zijn haar nog in model moet brengen met de fôhn, maar het blijkt een ander doel te hebben. De baan wordt zorgvuldig droog gemaakt om te achterhalen waar het water omhoog komt. Het publiek komt langzaam op gang, maar tegen de middag is het weer een drukte van belang en moet de baan goed in de gaten worden gehouden, omdat de dranghekken steeds dichter bij de baan komen te staan. 's-Morgens had ik het eerste uur vrij, dus kon ik zelf rustig bij de andere banen gaan kijken. Terug bij de baan heb ik gelijk buitenwacht. Hier en daar uitleg gegeven en de informatiebrief meegegeven. Dan eindelijk weer koffie en even zitten op een stoel. 's-Middags nog een storing aan de baan op het stationsgedeelte van Bert. samen met Jaco gekeken of we de wisselstraat anders konden instellen, maar dit lukte niet geheel. gelukkig kwam Bert en die heeft de nodige uitleg gegevens. Er blijkt nog een ander knopje te zijn voor de wisselstraat. Dit bleek de oplossing. De rest voorliep voorspoedig op een testrit na met opstaande pantografen van een 1200. Deze liep vast bij mijn module. De pantografen konden niet ver genoeg omlaag dus hield de testrit op. Ook is er nog een rit geweest met een Big Boy. Dit ging ook niet geheel goed, De vrije ruimte bleek net niet voldoende en ook liep de lok er uit op bepaalde wissels. Tegen het einde van de dag nam het publiek ook af en werd het tijd om langzaam op te gaan ruimen. Nadat de laatste trein van de baan was kon het opruimen beginnen. Ondertussen steeg er een lekkere geur op van gebakken hamburgers door de hal. De buren hadden een bakplaat meegenomen. Een broodje hamburger kan extra goed smaken als je daar echt aan toe bent. Daarna begon het opruimen en konden de auto's opgehaald worden. Nadat iedereen ingeladen was, dit keer was Bert niet als laatste, en de dranghekken weggebracht waren, was het tijd om afscheid te nemen. Moe, maar met een goed gevoel naar huis, na een geslaagd evenement. Thuis nog even uitladen, tot in de woonkamer. De rest komt de volgende dag wel weer.
Peter